Heb jij een visje voor mij
"Heb jij een visje voor mij?" Dit was het evangelie van zondag 18 april, de dag dat ik vertrok. Onderweg is die vraag nog lang bij me gebleven. Het enige wat ik kan geven zijn de ervaringen van deze dagen. Het waren zonnige dagen, echter met een koude wind. Ik zat ś morgns naast het fietspad wat brood te eten: enkele voorbijgangers keken je niet aan, een heer op een fiets zei niets terug en een jong meisje schudde haar hoofd.
Bij de sluizen van Panheel hoorde ik van een visser dat er veel Russen uit Duitsland daar de Maas leeg vissen en er veel alcoholmisbruik is. Een paar weken geleden is er een jonge Russische visser dronken in de Maas gevallen en verdronken. Zijn stoffelijk overschot is nog niet teruggevonden. Je zult als ouder maar horen dat je kind nooit meer thuis komt.
Na de rustdag in Maastricht naar Luik en Huy gelopen en langs de Maas waren daar veel Russen aan het vissen. Tentje met veldbedden en een kacheltje bij zich. Heb je een visje voor mij? Njet. Het thema vissen kwam op een andere wijze weer terug.
Een dag later op de markt in Namen komt er een jonge Belg met een vriendin naar me toe en vraagt: zoek je wat? Ja, zei ik, de jeugdherberg en een goedkoop restaurant (echt Hollands he). Hij zelf was naar Assisi en Santiago gelopen. En in de jeugdherberg heb ik dan ook geslapen.
Op zondag, op weg naar Yvoir, vroeg ik onderweg een oudere heer of hij onderdak wist en op dat moment stopte er een auto, met een vader en zoon, en wordt er gevraagd: Allez mon ami a Santiago? Oui, zei ik en wees naar de schelp op mijn rugzak. Philippe nam me mee. Je kunt eten, slapen, douchen en morgen breng ik je weer terug naar de plaats waar ik je oppikte. Met zijn zevenen zaten we aan tafel. Wat zijn er toch grote vissen in de wereld!
Bij de sluizen van Panheel hoorde ik van een visser dat er veel Russen uit Duitsland daar de Maas leeg vissen en er veel alcoholmisbruik is. Een paar weken geleden is er een jonge Russische visser dronken in de Maas gevallen en verdronken. Zijn stoffelijk overschot is nog niet teruggevonden. Je zult als ouder maar horen dat je kind nooit meer thuis komt.
Na de rustdag in Maastricht naar Luik en Huy gelopen en langs de Maas waren daar veel Russen aan het vissen. Tentje met veldbedden en een kacheltje bij zich. Heb je een visje voor mij? Njet. Het thema vissen kwam op een andere wijze weer terug.
Een dag later op de markt in Namen komt er een jonge Belg met een vriendin naar me toe en vraagt: zoek je wat? Ja, zei ik, de jeugdherberg en een goedkoop restaurant (echt Hollands he). Hij zelf was naar Assisi en Santiago gelopen. En in de jeugdherberg heb ik dan ook geslapen.
Op zondag, op weg naar Yvoir, vroeg ik onderweg een oudere heer of hij onderdak wist en op dat moment stopte er een auto, met een vader en zoon, en wordt er gevraagd: Allez mon ami a Santiago? Oui, zei ik en wees naar de schelp op mijn rugzak. Philippe nam me mee. Je kunt eten, slapen, douchen en morgen breng ik je weer terug naar de plaats waar ik je oppikte. Met zijn zevenen zaten we aan tafel. Wat zijn er toch grote vissen in de wereld!
De foto is de St. Servaas in Maastricht.
2 reacties:
Beste Jan, wat een prachtig verhaal heb je geschreven op de site. Het thema 'heb je een visje voor mij' past wel heel goed bij je pelgrimstocht. Ik hoop dat je nog heel veel - zoals je dat zelf noemt - grote vissen mag tegenkomen en je je over de 'niet-vissen' alleen maar blijft verbazen. Tuurlijk hoop ik dat je lijf als een vis in het water blijft. Liefs en ik kijk nu al weer uit naar je volgende bericht.Birgitte
Leuk om weer wat te lezen! We denken veel aan je!
Basje, Aga, Aleks en Marcel
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage