Zo maar een dag

Op zondagmorgen om 8.00 uur in La Souterraine even wat euroś opnemen, want we moeten eten inslaan. De komende 25 km. is er namelijk niets te krijgen. Eén ding is jammer: er kwam echter maar de helft van het gepinde bedrag uit de automaat. Gelukkig loop ik een paar dagen met iemand uit Brussel en zij zal morgen de bank verwittigen.
De laatste dagen was het erg warm weer, maar vandaag wordt er onweer verwacht.
Al ras wordt het zwaar bewolkt en een paar uur later begint het te regenen; flink te regenen zelfs en dus worden we drijfnat.
We komen in een klein dorpje met een kerkje uit de 13e eeuw.
ś Avonds komt er een bleek zonnetje. Zo is het leven op "el Camino".
De volgende dag les Billanges. Bij het ontbijt ontmoeten we Johanna en even later komt Bernhard, een Duitser van 69 jaar, met een ezel langs. Ja, een pelgrim! Een volslagen verrassing.
En zo is iedere dag weer anders.