Je bent nooit alleen

Om 7.45 uur uit Rocroix vertrokken naar Signy-l'abbye, 33 km. Fris maar de zon kwam door. Het eerste gedeelte was vlak, maar daarna heuvel op en heuvel af. Prachtige vergezichten en uitgestrekte koolzaadvelden in bloei. De laatste 6 km. waren zwaar; zeer brede en diepe geulen van hard leem, dieper in het dal gevuld met water. Soms kon je je stok er bijna niet uitkrijgen. In deze streek is het een koor vogelgezang. Eten, verderop hoor ik de koekoek. Komt er weer regen? Na 20 minuten kom ik bij het dorp Signy-l'abbay aan en ik koop in een shop wat melk. Het is 8 mei nationale feestdag. Om 12 uur kom ik in Wassigny en zie een groepje mensen bij de mairie staan: een met een vaandel en 4 met een trompet. De loco burgemeester en de overigen gaan de mairie in en Jan wordt geroepen om een glas te toasten; een glaasje kir en een stuk appelcake. Wat een feest! Maar het herdenken van de gevallenen was wel serieus. Echter ik moet verder en wandel in de stralende zon naar chateau Porcien. Eten zoeken en ik slaap in het kleine onderkomen voor de daklozen; krijg de code van de voordeur en ontmoet een minder begaafd, maar wel gelovig Fransman. Omdat alles dicht is, maakt hij op een brander een kleine maaltijd voor ons beiden klaar. Hij lacht op een bekende wijze. Ik ben katholiek, zei hij, ik ga naar de mis en jij mag mee.