Probleempje

Ik heb op het moment een probleem met de email & internet. Ik hoop dat het zo snel mogelijk verholpen is, zodat ik de website weer bij kan werken.

De bossen

Na La Réole kom je zo goed als geen wijngaarden meer tegen. Het landschap gaat over in eiken- en dennenbossen. Op weg naar Captieux en Roquefort loop ik er vele kilometers door. Ik kom natuurlijk ook in kleine dorpjes waar ik een kopje koffie kan nemen :-P. Vandaag ben ik ook de armoede op het platte land tegengekomen. Vannacht slaap ik op een boerderij met een oud echtpaar. Als je ziet hoe ze boven de douche van spaanplaat hebben gemaakt dan staat dit in schril contrast met de luxe die wij hebben. Het is goed dat ik dit mag beleven. Wel in het bezit van land maar niet te verloren.

Oude wegen

Na alleen in de gerestaureerde molen geslapen te hebben, stond ik met stralend weer op. Nadat de grote sleutel van "Le Moulin-de-Piis" bij de maire in de brievenbus lag, liep ik al snel over de Middeleeuwse brug in Pondaurat. Dat was indrukwekkend. Eeuwen voor mij zijn er honderden pelgrims me voorgegaan. Hetzelfde gevoel krijg ik wanneer ik door de oude poort van Gisquet in Bazas gaat. Vannacht slaap ik in een kamer van een oude school. Op mijn tafel ligt de "catéchisme de l'église catholique" met vraag en antwoord! Het weer ziet er voor de rest van de week goed uit!

Moulin de Piis

Vanuit St.-Ferme vertrok ik in stralend weer. Er was alleen een frisse wind. Ik werd zo waar door Ana en John uitgezwaaid. Omdat er geen logies in la Réole was, moest ik naar Bassanne, 5 km verder. Tevens was er geen mogelijkheid om te eten. Wat een geluk! Er was een rommelmarkt en er werden sandwiches verkocht behalve aan de pelgrim. Voor de refuge was er open huis. Er is een grote slaapzaal waar ik vannacht alleen zal slapen.


Dit is een fransman die 5 camino's heeft gelopen. Hij heet Vittorin Fraschetto

Vandaag 30km door de wijn-
gaarden van Entre Deux Mers gewandeld. De beweg- wijzering is anders dan in de Gironne. Onderweg nog een fikse bui gehad. In Perregrue ontmoette ik een Canadees echtpaar. Anna en John Thompson uit Ontario. Zij bleken de hospitaleros St. Ferme te zijn. Deze gîte ziet er prachtig uit. Onder het genot van een glaasje rood hebben we gezellig gebabbeld.

De Dordogne

Vanochtend om 07.00 op pad en er staat 34km op de etappe. Eens kijken of mijn nieuwe schoenen ofwel mijn voeten er al aan gewend zijn. Het is grijs en grauw weer. Om 10.30 uur laat de zon zich even zien. Als het etenstijd is komen de wolkjes. Om te lopen is het uitstekend weer. Afwisselend landschap en het lopen door de wingerds heeft toch iets aparts. Van een eigenaar van een wingerd hoorde ik dat een ezel van een Duitser gisteren niet verder wilde. Uiteindelijk heeft Bernhard's ezeltje gisteren in de tuin van de pastorie gegeten en geslapen. Dat is iets anders dan in Limoges. Vanuit deze tuin heb je een mooi uitzicht over de rivier de Dordogne en de stad Sainte-Foy-la-Grande.

Weer op weg

Na 22 uur regen werd het droog. Het moet morgen, vandaag, dus wel beter worden. Van de bakker hoorde ik dat verderop 2 mensen als gevolg van het weer zijn verongelukt. Het was vandaag bewolkt en de zon kwam door. Ik was mooi op tijd in Mussidan om mijn spullen te wassen. De was hangt te drogen en het eten is ingekocht; lekker koken en dan wordt de tocht voor morgen voorbereid. Zo gaat dat op "de Camino".

St. Astier in de wolken.

Een heerlijke nachtrust in een stacaravan op de camping. Het giet nu al uren! En zo te zien komt er geen eind aan. Gaan we naar Mussidan? Het regent al bijna 19 uur en het is in het bos en de velden veel te nat. De weersverwachting voor morgen is niet al te best, maar we proberen het dan. Op het moment ligt er genoeg water zo te zien.

St. Astier

De wandeling naar St. Astier is geweldig. Via chancelade en Terrassonie en Annesse. In Annesse stond dat de afstand nog 1107 km is. Het weer was vandaag goed. Foto's zijn van onderweg.

Een memorabele dag

Onderweg naar Périgueux geniet ik van een prachtig landschap totdat het betrekt en het gaat regenen. Maar ook dat is de "Camino." lekker fris. Om 14.30 bereik ik de oude stad. Vanuit de refuge in Sorges had men een plekje gereserveerd. Onderweg bleek dat mijn schoenen het begaven. De hakken waren versleten. Dus eerst naar de schoenmaker. Hakken vernieuwen zou 4 dagen duren en de reparatie € 45 kosten.

Dus nieuwe kopen maar op maandag is men gesloten. Eerst maar eens een bed vinden. Dat lukt wel. Als ik dit verhaal vertel aan Mme Lachal, rijdt ze met me naar Intersport in Marsac. Schoenen gekocht en weer naar huis. Als klap op de vuurpijl werd ik ook nog uitgenodigd voor het diner. Dat was Périgueux. De foto's zijn van de Romaamse kathedraal en de kloostergang.

Pelgrim

Gisteren had ik een gesprek met de Abbé van La Coquille. Hij vertelde mij dat hij 27 ouders had aangeschreven of hun kinderen op katechese kunnen komen. Er was geen enkele reactie; zeker geen negatieve.
Morgen is het zondag, zei ik en het is me nog niet gelukt om naar de kerk te gaan. Om op zondag in Frankrijk de Eucharistie bij te wonen, is niet eenvoudig. Echter vanmorgen had ik geluk. Ik kwam door Thiviers en de kerkklokken van de Notre-Dame luidden. De mensen gingen naar de kerk en ik ook. Tijdens de vredeswens hoorde ik tot grote verwondering en ontroering:
"et vous pélerin le paix de Notre Seigneur est avec vous". Ik werd er stil van; wat een vertroosting.
Er waren volgens franse begrippen veel mensen in de kerk.

Ochtend concert

Vanmorgen al vroeg uit de veren. en gisterenavond een gezellig gesprek met een Frans stel uit Sedan gehad. Zij waren op 11 april vertrokken en nemen ruimschoots de tijd. Zij had nogal wat klachten en als ze eind september in Santiago zijn, is het oké.
Vanochtend om 7 uur liep ik vlak voor het plaatsje Les Cars op een rustige weg en hoorde een concert van kwakende kikkers. Het was een enorm lawaai en het duurde net zo lang totdat ik weer verder was. Het is fijn om in de vroege ochtend hier naar te luisteren. Later herhaalde dit spel zich weer; waarschijnlijk genoten ze van het koele hemelwater van de afgelopen nacht.

Hoelwel het goed weer was, zakte ik in het bos soms tot mijn enkels in de modder. Gelukkig werd het weer steeds beter en na 31 km. gelopen te hebben, kwam ik veel te vroeg in La Coquille aan.

Het protest van Jacob

Toen Bernhard met zijn ezel bij de Franciscanessen op de Place d'Éveché vlak voor de kathedraal St. Etienne in Limoges om onderdak vroeg, zei de zuster: "U wel maar hij, de ezel, niet" en ze deed de poort dicht. Jacob keek troosteloos naar de dichtgeslagen poort en liet het nodige vallen en als laatste protest ging hij ook nog een plasje doen.
Bernhard pakte een plastic tas en ruimde het een en ander op. Jacob bleef ongestoord kijken.

Rustdag in Limoges

Vandaag opgehaald door mijn nicht Anke en heb daar van de landelijke rust genoten en het nodige is gewassen en hersteld. Bedankt Anke! In Limoges langs de Vienne gelopen. De kathedraal is via de oude St. Etienne brug, waarover vroeger de pelgrims naar de gelijknamige kathedraal gingen, te bereiken. Bij dit Middeleeuwse gebouw is ook de opvang voor de huidige pelgrims.
Midden in de kerk staat een zwarte madonna. Als je je omdraait, zie je het orgel en een prachtig front van het koor.

Zo maar een dag

Op zondagmorgen om 8.00 uur in La Souterraine even wat euroś opnemen, want we moeten eten inslaan. De komende 25 km. is er namelijk niets te krijgen. Eén ding is jammer: er kwam echter maar de helft van het gepinde bedrag uit de automaat. Gelukkig loop ik een paar dagen met iemand uit Brussel en zij zal morgen de bank verwittigen.
De laatste dagen was het erg warm weer, maar vandaag wordt er onweer verwacht.
Al ras wordt het zwaar bewolkt en een paar uur later begint het te regenen; flink te regenen zelfs en dus worden we drijfnat.
We komen in een klein dorpje met een kerkje uit de 13e eeuw.
ś Avonds komt er een bleek zonnetje. Zo is het leven op "el Camino".
De volgende dag les Billanges. Bij het ontbijt ontmoeten we Johanna en even later komt Bernhard, een Duitser van 69 jaar, met een ezel langs. Ja, een pelgrim! Een volslagen verrassing.
En zo is iedere dag weer anders.

Het lijkt op Oostenrijk

Ik heb een schitterende tocht langs de Creuse gehad en het leek soms wel op Oostenrijk. Het was wel warm: 29 graden.
Afgelopen nacht in een romantische plek geslapen en het leek wel of je een paar euwen terug leefde.
In Gargilesse wat koffie gedronken; een dorpje waar nogal wat Franse artiesten wonen.
Op weg naar Crozant had je een prachtig gezicht over de Creuse.

La Creuse

Vandaag door een prachtig gebied gelopen. Ik kende dit departement nog van vroeger.
Ik loop door het gebied dat "Bouzanne" heet.
Het Nederlands echtpaar van Haaren restaureert een huis en een oude watermolen vlak bij enkele kasteeltjes

De Kermisklant

In een refuge van Charost kwam wat later een excentrieke Fransman, in korte broek, binnen. Hij inspecteerde alles en gaf enorm veel informatie, had tijdschriften bij zich en heel veel fotokopieen. Hij keek in de koelkast en zei: ¨ Pour le Pélerin". Hij knipte artikels uit en hing deze op, met de gebruikelijke opmerking: pour le......
Hij bleef tot 23.45 uur doorwerken en had een vuilniszak vol met knipsels. Om 5.30 uur stond hij op, want er moest nog veel werk gedaan worden!
Toen ik ś morgens vertrok en naar beneden ging, zag ik zijn fiets en op zijn bagagedrager stond ... een hoge
zijden hoed en ik schoot in de lach.
ś Avonds op het volgende adres verscheen 1 uur later dan ik wederom onze gast Jean-Pierre en ging aan het werk. Vanmorgen heb ik met hem ontbeten en hij haalde uit zijn fietstas 3 rollen toiletpapier met de opmerking: pour les Pélerins.
Vanavond zal ik hem niet meer zien "Le Pélerin".
In Chateauroux zou hij me wel weer ontmoeten, maar dat ging niet door.

Issoudin

Een korte wandeling vandaag en aangenaam wandelweer. In de middag door dit stadje met veel historie gelopen.
Het oude huis van de tempeliers van vóór 1312 staat er nog, maar ook het hospice Saint-Roche, dat nu een museum is, is een bekend gegeven voor de pelgrims door de eeuwen heen.
Straks naar La Tripterie, 14 km. verderop.